دانشنامه سیب دانشنامه سیب ! دکوراسیون داخلی، پزشکی و زندگی روزمره
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلى‌الله علیه وآله)، نخستین پیامبر اسلام و بنیان‌گذار این دین است. وی در قرن هفتم میلادی در شهر مکه در حال حاضر کشور عربستان واقع شده و در سال 570 میلادی متولد شد. حضرت محمد ( صلى الله علیه و آله ) از قبیله قریش در مکه به دنیا آمد و در دوران کودکی و نوجوانی به نیکوترین اخلاق معروف بود.
بررسی زندگی حضرت محمد(ص)
زندگینامه حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) یکی از مهم ترین و حیاتی ترین بخش های تاریخ اسلام است. حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) در سال 570 میلادی، متولد شدند، بنابر بسیاری از روایات در هفدهم ماه ربیع الاول می باشد. اما در میان اهل تسنن نیز این مشهور است که ولادت ایشان در روز دوشنبه دوازدهم ربیع الاول است. ایشان در شهر مکه در بنیان بزرگ قبیله قریش متولد شد. حضرت محمد (ص) در تورات و برخى كتب آسمانى «احمد» ناميده شده است. وی پسر عبدالله و آمنه بنت وهب بود. عبدالله، پدر پیامبر (ص) اندکی پیش از تولد فرزندش برای تجارت با کاروانی به شام رفت و در راه بازگشت پس از بیماری درگذشت. مادر وی نیز در سال 576 میلادی درگذشت و بعد از آن عبدالمطلب جد پیامبر سرپرستی او را بر عهده گرفت و از ایشان مراقبت کردند. عبدالمطلب پس از دو سال رحلت یافت تا اینکه حضرت محمد (ص) تحت سرپرستی عموی خود، ابوطالب قرار گرفت. در نوجوانی به لقب “الأمین” (امین) شناخته می‌شد به دلیل امانتداری و صداقتش این لقب را به ایشان دادند. با پذیرفتن سرپرستی کاروان تجاری حضرت خدیجه (س) و نشان دادن لیاقت های خود در امر تجارت، باعث شد که سود خوبی به این کاروان حاصل گردد. خدیجه کبری، دختر خویلد بود که پس از این اقدام پیامبر با وجود خواستگارانی که از اشراف بودند همسری پیامبر را بر گزید. برخی منابع معتبر مسلمان، اعلام می‌کنند که حضرت خدیجه کبری در زمان ازدواج با پیامبر اسلام حدود 40 سال سن داشته است بنابراین 15 سال از حضرت محمد(ص) بزرگ تر بودند. مهریه خدیجه، بیست شتر جوان و خطبه عقد را ابوطالب عموی پیامبر(ص) جاری کرد. یکی دیگر از توانمندی ها و نشانه های لیاقت ایشان، حل اختلاف به وجود آمده بین سران قریش بر سر نصب حجرالاسود، که نزدیک بود به جنگی خانگی منجر شود، بود.
حضرت محمد (صلى الله علیه و آله)، در سنّ 25 سالگی با حضرت خدیجه (سلام الله علیها) ازدواج کرد. این ازدواج به عنوان اولین ازدواج حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) و ازدواج دوم حضرت خدیجه بود. ازدواج این دو عالم بزرگ در تاریخ اسلام به عنوان یکی از ازدواج های مهم و پربرکت شناخته می‌شود، حضرت خدیجه (س) با بخشش ثروت خود خدمات بسیار زیادی به پیامبر در رسیدن به اهداف رسالت او کرد. حضرت محمد (ص) و حضرت خدیجه (س) صاحب فرزندانی شدند. فرندان ایشان با نام های قاسم، نخستین پسر ایشان، عبداله و دختران پیامبر زینب (س)، رقیه (س)، ام کلثوم (س) و فاطمه زهرا (س) می باشند وهمچنین ایشان پسر دیگری بنام ابراهیم که از ماریه قبطیه بود نیز به دنیا آمد. که تمام فرزندان ایشان همگی در زمان حیات پیامبر درگذشتند و نسل پیامبر (ص) تنها از طریق فاطمه (س) ادامه یافت. ایشان در سنّ 40 سالگی در غار حراء در كوهی نزدیک شهر مكه و در ماه مبارک رمضان توسط فرشته وحی جبرائیل (علیه السلام) به وحی الهی دعوت شد و از او خواست این لوح را بخواند حضرت محمد (ص) از آنجا که درس نخوانده بود گفت : من توانايی خواندن ندارم . فرشته باری دیگر از او خواست که ” لوح ” را بخواند . اما همان جواب را شنيد در دفعه سوم محمد ( ص ) احساس کرد مي تواند ” لوحی ” را که در دست جبرئيل است بخواند . اين آيات سرآغاز مأموريت بسيار طاقت فرسا و مشکلش بود. آیات مبارک که بر وی وحی شد این چنین بودند:
” اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ. خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ . اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ . الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ . عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ”
ترجمه آیه: بخوان به نام پروردگارت که آفرید . او انسان را از خون بسته آفرید. بخوان به نام پروردگارت که گرامی تر و بزرگتر است. خدایی که نوشتن با قلم را به بندگان آموخت. به انسان آموخت آنچه را که نمی دانست.
پس از دعوت به اسلام، پیام های اسلامی را به مردم مکه اعلام کرد و با مقاومت و مخالفت شدید قریشیان روبرو شدند و همچنین انسان های دیگر را به ایمان به یکتاپرستی الله و ترک ادرانه‌های نجس و عبادت اشیاء مادی دعوت کرد. این دعوت به اسلام به مرور زمان تعداد زیادی از مسلمانان را جلب کرد. اما به دلیل تعقیب و تجاوز قریشی ها، حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) به همراه مسلمانان به شهر مدینه مهاجرت کردند. این حادثه به عنوان هجرت شناخته می‌شود و تقویم هجری قمری با آن آغاز می‌شود. در مدینه، پیامبر به عنوان رهبر دینی و سیاسی جامعه فعالیت کرد. در دوران حیات او، مسلمانان با قریشی‌ها و دیگر قبایل عرب در جنگ ها مواجه شدند. او توانست با استراتژی‌های دیپلماتیک و جنگی قدرت اسلام را بالا ببرد و اسلام را به یک جامعه یکپارچه و قوی تبدیل کند.
حضرت محمد (ص) به احترام خديجه كبرى (س) تا هنگامى كه وى زنده بود، با هيچ زن ديگرى ازدواج نكرد. نام های همسران پیامبر:
- خدیجه بنت خویلد
- سوده بنت زمعه
- عایشه بنت ابی بکر
- جویریه بنت حارث
- ام حبیبه بنت ابی سفیان
- صفیّه بنت حیّ بن اخطب
- امّ سلمه بنت عاتکه
- زینب بنت خزیمه
- میمونه بنت حارث
- امّ شریک بنت دودان
- زینب بنت جحش
- حفصه بنت عمر
پس از آنکه مشرکان مکه، برای قتل رسول خدا (ص) نقشه کشیدند، جبرئیل خبر این توطئه را به ایشان داد. رسول خدا (ص) به حضرت علی (ع) گفت تا به جای او بخوابد. پس از آن رسول خدا (ص) با عنایت خداوند از خانه خارج شده و به جنوب شهر مکه یعنی مسیری کاملاً برعکس مسیر یثرب رفت. هنگامی که صبح شد، و مشرکان برای اجرای نقشه خود آماده شدند، حضرت علی (ع) از جای خود برخاست و مشرکان فهمیدند که رسول خدا (ص) از دسترس آنان خارج شده است، به تکاپو افتاده و به دنبال ایشان گشتند، و توسط یک راهنما تا پای کوه ثور که رسول خدا (ص) به همراه ابوبکر در آنجا پنهان شده بودند، آمدند، و مشاهده تارهای عنکبوبت بر در غار به داخل غار نرفتند.
حضرت رسول (ص) بعد از هجرت، ده سال در مدینه ماند و حج به جا نیاورد تا آن که در سال دهم خداوند عالمیان این آیه را فرستاد: «و اذّن فى النّاس بالحجّ یأتوک رجالا و على کلّ ضامر یأتین من کلّ فجّ عمیق، لیشهدوا منافع لهم»؛ و در میان مردم براى اداى حج بانگ برآور تا پیاده و سوار بر هر شتر لاغرى که از هر راه دورى مى آیند به سوى تو روى آورند. وقتی حضرت رسول(ص) از اعمال حجة الوداع فارغ شد. در باب نص بر امامت على بن ابى طالب و خلیفه نمودن او در میان امت خود، رسول اکرم(ص) در آنجا خطبه معروف غدیرخم را قرائت فرمودند:
« وَأَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجَالًا وَعَلَیٰ کُلِّ ضَامِرٍ یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ،»؛ سوره حج، آیه 27
و در میان مردم برای حج بانگ زن تا پیاده و سوار بر هر شتر باریک اندام [چابک و چالاک] که از هر راه دور می آیند، به سوی تو آیند.
هنگامی که پیامبر اکرم(ص) در “حج الوداع” از اعمال و مناسک حج فارغ شد به سوی مدینه به راه افتاد، حضرت علی(ع) و سایر مسلمانان که به همراه حضرت محمد(ص) بودند به غدیر خم رسیدند. خداوند این آیه را فرستاد:
«یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ»،
ای پیغمبر بزرگوار! برسان به مردم آن چه فرستاده شده است بسوی تو از جانب پروردگار تو. در باب نص بر امامت علی بن ابی طالب و خلیفه نمودن او در میان امت خود؛
پس فرمود:«وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ»؛
پس اگر نکنی رسالت خدا را نرسانده ای و خدا تو را نگاه می دارد از شر مردم (و دل قوی دار که) خدا کافران را (به هیچ راه موفقیتی) راهنمایی نخواهد کرد.(سوره مائده، آیه 67)
حضرت محمد(ص) در آن مکان با قرائت خطبه معروف غدیرخم، حضرت علی(ع) را وصی و جانشین خود معرفی کرد. سپس یاران و همراهان پیامبر با امام علی(ع) بیعت نمودند.
دوشنبه 28 صفر، بنا به روايت بيشتر علماى شيعه و دوازدهم ربيع الاول بنا به قول اكثر علماى اهل سنّت، در سال يازدهم هجرى، در سن 63 سالگى ایشان در گذشتند. مرقد مطهر آن حضرت، در مسجد النبى قرار دارد. وفات ایشان مهم ترین رویداد های تاریخ اسلام است. پیامبر(صلى الله علیه و آله) به عنوان بنیان‌گذار اسلام و آخرین پیامبر دین الهی، تأثیر گران قدری بر جهان اسلام و دنیا داشته است. او به عنوان معلم، رهبر، و الگوی اخلاقی برای مسلمانان شناخته می‌شود و آموزه‌های او در قرآن کریم منبع اصلی برای اهل اسلام در زندگی روزمره محسوب می‌شود.
