چهار قل به چهار سوره کوچک از قرآن کریم اشاره دارد که معمولاً به عنوان سورههای حافظه و قرائت در مواقع خاص مورد استفاده قرار میگیرند و دارای فضایل بسیاری چون دور کردن چشم زخم، سلامت عزیزان، رزق و روزی حفظ بلاها و بخشش گناهان و… دارد. مهم است توجه داشت که این خواص و فضیلتها بیشتر براساس باورها و فرهنگهای مردم مختلف شکل گرفتهاند و نهایتا به ایمان و اعتقاد شخصی هر فرد بستگی دارند، همچنین در اسلام، دعا، توبه، اعتماد به خداوند، انجام اعمال صالحه، و اخلاص در عبادت نیز نقش مهمی در تحقق خواص مختلف دارند. این چهار سوره عبارتند از:
- سوره توحید: این سوره به توحید و یگانگی خداوند اشاره دارد و میگوید “قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ” به معنی “بگو: او خدای یگانه است”، و از این سوره به عنوان سوره توحید یاد میشود.
- سوره فلق: این سوره به حفظ از شرارت و بلاها استفاده میشود و میگوید “قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ” به معنی “بگو: پناه میبرم به پروردگار صبح وشرق”، و از این سوره به عنوان سوره حفظ از شرارت یاد میشود.
- سوره ناس: این سوره همچنین به حفظ از شرارت و بلاها معتبر است و میگوید “قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ” به معنی “بگو: پناه میبرم به پروردگار مردم”، و از این سوره به عنوان سوره حفظ از شرارت یاد میشود.
- سوره کافرون: این سوره به نفی شریکپرستی و تکرار یگانگی خداوند اختصاص دارد و میگوید “قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ” به معنی “بگو: ای کافران!”، و از این سوره به عنوان سوره تنزیه از شرک یاد میشود.
متن چهار قل با معنی
در متن زیر هر یک از سورههای چهار قل به همراه متن و ترجمهی آنها آمده است.
سوره کافرون:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ (١) لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (٢) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (٣) وَلا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (۴) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (۵) لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ (۶)
بگو اى کافران (۱) آنچه مى پرستید نمى پرستم (۲) و آنچه مى پرستم شما نمى پرستید (۳) و نه آنچه پرستیدید من مى پرستم (۴) و نه آنچه مى پرستم شما مى پرستید (۵) دین شما براى خودتان و دین من براى خودم (۶)
سوره فلق:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (١) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (٢) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (٣) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (۴) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (۵)
بگو: «پناه مىبرم به پروردگار سپیده دم (۱) از شرّ آنچه آفریده، (۲) و از شرّ تاریکى، چون فراگیرد (۳) و از شرّ دمندگان افسون در گرهها (۴) و از شرّ [هر]حسود، آنگاه که حسد ورزد.» (۵)
سوره ناس:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (١) مَلِکِ النَّاسِ (٢) إِلَهِ النَّاسِ (٣) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (۴) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (۵) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (۶)
بگو: به پروردگار مردم پناه میبرم (١) فرمانروای مردم (٢) خدای مردم (٣) از شر وسوسه وسوسه گر نهانی (۴) آن که در دلهای مردم وسوسه میکند (۵) خواه از جنیان باشد یا از آدمیان (۶)
سوره توحید:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (١) اللَّهُ الصَّمَدُ (٢) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (٣) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (۴)
بگو خداوند یکتاست (١) خدا بی نیاز است (٢) نه زاییده و نه زاییده شده (فرزند ندارد و فرزند کسی نیست) (٣) هیچ کس همتای او نیست (۴)
فایل صوتی چهار قل