دانشنامه سیب دانشنامه سیب ! دکوراسیون داخلی، پزشکی و زندگی روزمره
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
انواع تتراسایکلین به دسته داروهای آنتی بیوتیک تعلق دارند. از پمادهای تتراسایکلین برای درمان عفونت‌های پوستی استفاده می‌شود. همچنین کرم و شکل مایع موضعی این دارو نیز برای کنترل آکنه مناسب است. شما می‌توانید این داروها را به تنهایی یا به همراه داروهای دیگر روی پوست خود استفاده کنید. سوال این است که آیا پماد تتراسایکلین برای بخیه خوب است؟ در این مطلب از سیب به این پرسش پاسخ خواهیم داد.
پماد تتراسایکلین برای زخم
میکروارگانیسم‌های موجود در محل زخم‌های بعد از عمل جراحی مانند باکتری‌ها منجر به عفونت در بیماران می‌شوند. عفونت در این نواحی افزایش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و تاخیر زمان بهبودی را در پی دارد. تتراسایکلین که از خانواده آنتی بیوتیک‌ها محسوب می‌شود، به از بین رفتن باکتری‌ها و جلوگیری از رشد آن‌ها کمک می‌کند. برای مثال پس از عمل لابیاپلاستی، باید پماد تتراسایکلین به صورت مداوم روی محل بخیه مالیده شود. این محصول برای زخم بخیه لابیا خوب است و موجب ترمیم سریع‌تر لابیا می‌گردد.
این داروها از طریق دهان( به صورت خوراکی)، به صورت تزریق در رگ( داخل وریدی) یا مالیدن روی پوست تجویز می‌شوند. تتراسایکلین‌های موضعی اغلب بعد از عمل جراحی برای بهبود زخم‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. زیرا این تصور وجود دارد که این داروهای آنتی بیوتیک از بروز عفونت در محل زخم‌ها جلوگیری می‌کنند. به دلیل اینکه پمادهای موضعی تتراسایکلین تنها روی ناحیه‌ای از بدن مالیده می‌شوند، احتمال ایجاد اثرات ناخواسته روی کل بدن مانند تهوع و استفراغ کمتر است.
با این وجود، این محصولات نیز عوارض جانبی دارند که رایج‌ترین آن واکنش‌های آلرژیک روی پوست است. خارش، قرمزی و درد از عوارض ناخواسته در محل مورد استفاده از آنتی بیوتیک‌های مختلف هستند. استفاده از پماد تتراسایکلین برای بخیه و زخم‌ها بدون نسخه پزشک نیز مجاز است، اما بهتر است که در این مورد با پزشک مشورت کنید. زیرا ممکن است که پزشک دستورالعمل ویژه ای درباره نحوه استفاده از این فرم از دارو داشته باشد.
نحوه استفاده و نگهداری از پماد تتراسایکلین
افرادی که برای پاکسازی کامل عفونت از محل بخیه از پماد تتراسایکلین استفاده می‌کنند، باید در کل مراحل درمان خود مصرف این دارو را ادامه دهند. در واقع با دیدن اولین نشانه‌های بهبود زخم نباید استفاده از این دارو را متوقف کنند، زیرا در غیر این صورت احتمال بازگشت علائم وجود دارد. مراقب باشید که در هنگام مالیدن پماد تتراسایکلین روی پوست آن را به لباس خود نمالید، زیرا لکه‌های به راحتی پاک نمی‌شود. همچنین در صورتی که این دارو را بدون نسخه پزشک تهیه کرده‌اید، آن را بدون مشورت با پزشک برای معالجه زخم‌های عمیق یا سوختگی‌های جدی استفاده نکنید.
پیش از مالیدن پماد موضعی به محل زخم، ناحیه آسیب دیده را با آب گرم و صابون بشویید و سپس کاملا خشک نمایید. در نهایت می‌توانید در صورت تمایل قسمت تحت درمان را با پانسمان بپوشانید. پماد تتراسایکلین را در ظرف بسته، در دمای اتاق و به دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کنید. البته باید از یخ‌زدگی این دارو نیز جلوگیری به عمل آورید. همچنین بهتر است که کلیه پمادهای موضعی آنتی بیوتیک را دور از دسترس اطفال قرار دهید. یکی دیگر از نکات مهم در خصوص داروهای مختلف، عدم مصرف نمونه‌های تاریخ مصرف گذشته است.
میزان مصرف پماد تتراسایکلین برای بخیه و زخم نیز برای بیماران مختلف متفاوت است. شما باید دستورات پزشک یا دستورالعمل‌های نوشته شده داخل بسته‌بندی پماد را دنبال کنید. در واقع میزان داروی مورد استفاده به قدرت و اثربخشی آن بستگی دارد. همچنین تعداد دوزهای مصرفی هر روزه، زمان مجاز بین دوزها و مدت زمان استفاده از دارو نیز باید توسط پزشک مشخص شود. معمولا یک یا دو بار استفاده از پماد موضعی در روز برای بزرگسالان و کودکان جهت بهبود زخم بخیه توصیه شده است.
موارد منع مصرف پماد تتراسایکلین
همانطور که بیان شد، برخی از افراد به پماد تتراسایکلین حساسیت دارند و نباید از این دارو استفاده کنند. همچنین این داروی موضعی در دوران بارداری به خصوص در نیمه دوم آن منع مصرف دارد. در ضمن بهتر است که کودکان زیر 8 سال نیز پماد تتراسایکلین را به پوست خود نمالند. در صورتی که هر یک از عوارض جانبی مصرف پماد موضعی تتراسایکلین ادامه پیدا کرد، به پزشک معالج خود اطلاع دهید. البته برخی از عوارض جانبی مصرف این دارو نیازی به مراجعه به پزشک ندارند و به مرور زمان در طول درمان، این مشکلات از بین می‌روند.
