مدت زمان نگهداری سیاه دانه و عسل

برخی از دانه‌های گیاهی همچون سیاه دانه و کنجد پوسته‌های محکمی دارند که دستگاه گوارش قادر به هضم آن‌ها نیست. بنابراین اگر سیاه دانه را جویده یا قورت دهید، تعداد بسیاری از آن‌ها به همراه پوستشان وارد معده می‌شوند. به این ترتیب هیچ یک از خواص سیاه دانه به بدن شما نخواهد رسید. از این رو بهتر است که دانه‌های این گیاه را آسیاب کرده و سپس به همراه مواد غذایی دیگری مانند عسل مصرف نمود.

از آنجایی که پودر سیاه دانه مانند بیشتر چاشنی‌ها و ادویه‌ها به تنهایی طعمی دلپذیر ندارد، بهترین پیشنهاد این است که آن‌ را با غذاهای دیگری مانند شیر برنج، ماست، پنیر یا عسل مخلوط کنید. اما سوال این است که مدت زمان نگهداری سیاه دانه و عسل چقدر است؟ آیا نگهداری از پودر سیاه دانه برای مدت طولانی باعث سمی شدن آن می‌شود؟ در این مطلب به این پرسش‌ها پاسخ داده خواهد شد، پس تا انتها همراه مجله اینترنتی سیب‌ باشید.

سیاه دانه در حالت عادی طبعی گرم و خشک دارد که مصرف آن برای تنظیم هورمون‌های اصلی بدن بسیار مفید است. بسیاری از پزشکان طب سنتی عقیده دارند که خوردن یک قاشق سیاه دانه همراه غذا در درمان کم کاری تیروئید موثر است. هنگامی که این گیاه به معده وارد می‌شود، بلغم معده را به خود گرفته و آن را از دستگاه گوارش خارج می‌نماید. همچنین متخصصان توصیه می‌کنند که مالش هر روز محل غده تیروئید با روغن سیاه دانه، بادام تلخ یا روغن زیتون مفید است.

به طور کلی مدت زمان نگهداری سیاه دانه و عسل و استفاده از آن تا میزان زیادی به شرایط نگهداری و محیطی شما بستگی دارد. برای مثال اگر پودر سیاه دانه در محیطی کاملا خشک، خنک و به دور از نور خورشید قرار داده شود، مدت زمان نگهداری آن طولانی‌تر از حالت عادی خواهد شد.

با این وجود در مورد تمام گیاهان و داروهایی که باید آسیاب شوند، بهترین کار این است که در هر نوبت استفاده مقدار کمی از آن‌ها را پودر کرد. آسیاب کردن دانه هر گیاهی از جمله سیاه دانه باعث اکسید شدن خواص آن می‌شود. همچنین آسیاب کردن دانه‌ها و گیاهان دارویی و ذخیره آن‌ها برای مدت طولانی عطر و طعم آن‌ها را نیز با سرعت بیشتری از بین خواهد برد. بنابراین اگر قصد آسیاب سیاه دانه‌های خود را دارید، باید در همان زمان پودر آن را مصرف کنید. البته می‌توان سیاه دانه را برای مصرف دو یا سه روز آینده نیز آسیاب کرده و در مکان مناسب و ظرف درب بسته قرار داد.

در غیر این صورت می‌توانید روی پودر سیاه دانه عسل ریخته و از اکسید شدن آن جلوگیری نمایید. بنابراین با قطعیت می‌توان گفت که آسیاب کردن سیاه دانه و نگهداری طولانی مدت آن اشتباه است.

تحقیقات نشان داده است که نگهداشتن سیاه دانه برای زمان زیاد باعث سمی شدن آن نمی‌شود. حتی مصرف کم سیاه دانه مانده در بیشتر افراد مشکلی را به وجود نخواهد آورد. تنها خوردن این گیاه در برخی از افراد به خصوص گرم مزاج‌ها حساسیت ایجاد خواهد کرد.

تنها راه پیشگیری از این مشکلات آن است که فقط به اندازه چند نوبت استفاده، سیاه دانه را آسیاب کنید. همچنین بهتر است که پودر سیاه دانه خود را در ظرف پلاستیکی نگه دارید. زیرا عده‌ای بر این باور هستند که اگر پودر این گیاه در معرض هوا قرار بگیرد، ترکیبات سمی ایجاد می‌کند. این در حالی است که این ماده به تنهایی سمی نیست.

همچنین اگر سیاه دانه آسیاب شده را بلافاصله با عسل مخلوط کنید، می‌توانید معجون بدست آمده را در دمای اتاق تا یک ماه نگهداری کنید. مدت زمان نگهداری سیاه دانه و عسل در یخچال تا سه ماه نیز قابل افزایش است. در هنگام تهیه این ترکیب معجزه‌آسا نسبت 1 به 3 را فراموش نکنید. برای مثال یک قاشق پودر سیاه دانه برای مخلوط کردن با سه قاشق عسل طبیعی کافی است.

ترکیب سیاه دانه با عسل باعث می‌شود که خاصیت درمانی آن از بین نرود. این ماده به تحریک سلول‌های بتا که در بیماری‌های مربوط به لوزالمعده در حال مردن هستند، کمک می‌کند. علاوه بر این مصرف مقداری از این ترکیب باعث تسکین سردرد و دردهای موجود در جمجمه می‌شود.