دانشنامه سیب دانشنامه سیب ! دکوراسیون داخلی، پزشکی و زندگی روزمره
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
سقف های طرح دار به مدل هایی دو یا سه بعدی گفته می شود که کمی پایین تر یا روی سقف اصلی نصب می شود. این طرح برای بار اول در ژاپن در جهت زیبا آرایی معابر در قرن ۱۴ ام اجرا شد. اما با گذشت یک قرن این طرح به سالن های ساختمانی نیز راه پیدا کرد. به نحوی که در کشور انگلیس در جهت عایق بندی برای فضای تئاتر از آن استفاده گردید.
سقف های طرح دار در سال ۱۳۵۵ توسط شرکت اکباتان به ایران راه یافتند و تا به امروز نیز متقاضی های زیادی پیدا کرده اند، اما این مدل طراحی دیگر مد نیست. با ما همراه باشید تا کمی بیشتر درباره این موضوع گفتگو کنیم.
ابتدایی ترین سقف های طرح دار
اولین سقف های طرح دار اجرا شده در زمان های اولیه ابداعشان به اندازه زمان حال کاربردی نبودند. در واقع در ابتدا این بنا به کمک کاشی هایی بهم متصل می شدند. گاهی هم اگر نیاز به تعمیر داشت امکان دسترسی به محل ایراد به آسانی زمان حال حاضر نبود و مشکلات خاص خود را داشت. به ویژه اگر ایراد در بخش های مرتفع سازه اتفاق می افتاد سازندگان این سازه مجبور به اجرای روش های بسیار سخت و خطرناکی بودند.
اولین سقف طرح دار با قرار دادن کاشی در لبه های سقف شروع شد و کل سقف را کاشی می کردند. حال برای تعمیر نیاز بود از لبه سقف، کاشی برداشته شود تا به محلی که نیاز به تعمیر داشت برسند. اولین مدل ها علاوه بر زمان بر بودن نیاز به پرداخت وجه نقد بسیاری بود تا نصب گردد.
با گذشت زمان در سال ۱۹۵۸ فردی به اسم دونال برآون اولین مدل جدید از این طرح را ابداع نمود. این مدل مانند مدل کاشی از وجود کاشی کلیدی یا لبه برخوردار نبود. همچنین در زمان تعمیر کاشی معیوب، لازم نبود بیشتر کاشی ها برداشته شود. بلکه تنها کاشی معیوب اصلاح می شود. در نهایت گام های اولیه برای ابداع مدل های جدید پیاده سازی گردید.
هدف از اجرای سقف های طرح دار در گذشته
جالب است بدانید سقف های طرح دار قبل از اختراع برق ابداع گردید و تنها هدف سازندگان از اجرای آنها ایجاد فضای زیبا بود. در واقع هرچند تنوع زیادی در مدل هایی ابتدایی وجود نداشت اما چهره اتاق را به یکباره تغییر می داد. قابل توجه است اجرای طرح های اولیه از کیفیت مواد اولیه‌ی کمتری نسبت به زمان حاضر برخوردار بود. اما با گذشت زمان مدل های متنوعی به بازار راه یافت که با توجه به محیط یا اتاق مورد نظر اجرا می گردد. اکنون برای اتاق خواب، سقف حمام، اتاق کنفرانس و غیره متناسب با محیط و فضا موجود مدلی مناسب را برای آن اجرا می کنند.
مدل های سقف های طرح دار که از رده خارج شده اند
سقف رابیتس از کهن ترین سقف های طرح دار است که قدمت آن به سال ۱۸۷۸ باز می گردد. اولین بار این ایده توسط کارل رابیتس برای پشت بام اجرا شود. او با بکار بردن میله هایی با سایزی برابر ۵ تا ۸ میلیمتری کار خود را شروع کرد.
سپس این میله های عمود و راسته را به کمک مصالحی چون سیمان یا گچ پر می کرد. اما به مرور زمان بجای پشت بام از آن در سقف نیز استفاده شد و با ایجاد ایده ها و تنوع زیاد در آن جایگاه ویژه ای برای خود پیدا کرد. اما با ابداع ابزار های جدیدی چون سقف کنافی، سقف رابیتس جزء سقف های از رده خارج شده محسوب گردید. هر چند امروزه هم شاید طرفداران خاص خود را داشته باشد.
- نمونه ایی دیگر از سقف های طرح دار که در دهه ۱۹۵۰ مد شده بود سقف پاپ کورن بوده است. گاهی این سقف به عنوان آکوستیک یا طرح دار نیز بیان می شود. اجرای این بافت ها متفاوت بودند گاهی بافت ها را به صورت ضخیم اجرا می کردند و گاهی نیز آن را در طرح های ریز اجرا می کردند. همچنین در گذشته بافت هایی به اندازه شن های ریز نیز اجرا می شود.
- در سال های اول پیدایش سقف های طرح دار از نوع پاپ کورن به دلیل بهای ارزان، نصب آن کاربرد بسیاری داشت. همچنین از مزیت بارز آن پوشش بسیار عالی آن در پوشاندن عیوب سقف بود. از مزیت مهم دیگر این مدل سازه عایق صوتی آن بود که بیشتر در بخش های اتاق خواب یا راهرو ها کاربرد داشت.
- این مدل سقف با ترکیب فوم پلی‌استایرن و مصالح ساختمانی چون گچ درست می شود و بافتی پنیر مانند داشت. بیشترین دلیل از رده خارج شدن این مدل جذب بالای آلودگی و گرد و غبار بوده است. همچنین تمیز کردن آن به دلیل وجود بافت های متنوع کاری چندان آسانی نبود.
- با وجود سقف های طرح دار متنوع اما هنوز هم افرادی هستند که پاپ کورن قدیمی را دوست دارند. همچنین این طرح را برای مکان های مختلفی از جمله سقف اتاق یا دیوار های منازل خود بکار می برند.
- بافت دار کردن سقف رویکرد دیگری است که امروزه کمتر کاربرد دارد. چرا که بیشتر صاحب خانه های خواهان یک بافت یکنواخت و صاف برای سقف خود هستند. در واقع داشتن یک سطح صاف علاوه بر مدرن بودن، رنگ نیز به آسانی قابل رویت است. همچنین یک سطح صاف کاملا واضح و شفاف تر دیده می شود. اما مواردی که برای سطح صاف بیان شود برای سطح بافت دار امکان پذیر نیست. اما بافت دار کردن می تواند ناهمواری های موجود در سقف و دیوار را بپوشاند.
در واقع در سقف های طرح دار از نوع بافت دار با بهره گیری از مخلوط اجرایی می توان تمام فرورفتگی های سقف را پوشاند. هرچند امکان دارد سایه های کوچکی بر روی سقف یا دیوار دید شود. اما اگر از میزان نور کافی در فضای موجود استفاده شود این سایه های ریز ناپدید خواهد شود. اما از معایب این سایه ها وجود یک کانون نور زاویه دار است که سایز سایه ها را بیشتر خواهد کرد. در نهایت سقف یا فضای اجرای این مدل رنگ واقعی آن نمایان نخواهد شد و تیره تر دیده می شود. مدل بافت دار به دلیل مقرون به صرفه بودن برای پوشاندن ایرادات سازه شاید از مد افتاده باشد اما همچنان متقاضی خاص خود را دارد.
