دانشنامه سیب دانشنامه سیب ! دکوراسیون داخلی، پزشکی و زندگی روزمره
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
همیشه انسان‌ها به دنبال این بودند که بعد از مرگ فراموش نشوند. یکی از بهترین راهها برای اینکه یاد و خاطره افراد تا سال‌ها بعد هم باقی بماند، کسب شهرت و محبوبیت بین مردم است. برخی فکر می‌کنند این شهرت را باید در جوانی به دست بیاورند؛ به همین دلیل وقتی حس کنند که زمان دارد از دست می‌رود دچار یاس و ناامیدی می‌شوند. در ادامه این مطلب دو خواننده‌ای را معرفی می‌کنیم که در سن بالا معروف شدند و برای همیشه در حافظه مردم ایران ماندگار هستند.
زندگینامه محمدعلی کریمخانی خواننده‌ای که در سن بالا معروف شد
محمد علی کریمخانی در پنجم مهر 1329 وقتی که هوا هنوز سرمای جانسوزی نداشت، در شهر نرجه واقع در تاکستان، به دنیا آمد. هنوز پسربچه‌ای خوش صدا بود که در مجالس مذهبی شهر خود شروع به مداحی و خواندن کرد. در 16 سالگی به مناسبت ولادت امام‌رضا در حرم مدیحه سرایی کرد؛ این اتفاق باعث شد که به خوانندگی و موسیقی به طور جدی فکر کند و برای ادامه زندگی خود این مسیر را برگزیند. هنوز در دوران نوجوانی بود که برای فعالیت حرفه‌ای در حیطه موسیقی به تهران آمد. او با استاد حسین صبحدل آشنا شد. کریمخانی مناجات خوان برنامه سحر ماه رمضان در رادیو ایران بود؛ که همین برنامه سبب آشنایی وی با محمد اصفهانی شد.
سال 1384 محمدعلی کریمخانی در دهه پنجم زندگی خود بود که محرم با زمان برگزاری جشنواره فجر یکی شد. برای افتتاحیه جشنواره یک کلیپ با حال و هوای محرم تولید شد. آریا عظیمی نژاد آهنگساز به پیشنهاد محمد اصفهانی با محمدعلی کریمخانی آشنا شد. نتیجه این آشنایی تولید چندین قطعه بسیار زیبا برای جشنواره بود؛ که بعدها تحت عنوان آلبوم ساقی سرمست انتشار یافت. قطعه‌های پخش شده در جشنواره فجر باعث مطرح شدن محمدعلی کریمخانی در سطح متخصصین موسیقی شد.
محمدعلی کریمخانی سال 1386 همراه با آریا عظیمی نژاد برای ضبط یک موسیقی به استدیو رفت. موسیقی برای مستندی درمورد حرم امام رضا(ع) بود. بعد از چند رکورد ناموفق، در ضبط آخر قطعه ماندگار (آمدهام … آمدم ای شاه پناهم بده) تولید شد. این قطعه همچنان مهجور مانده بود تا اینکه در سال 1389 از تلویزیون پخش شد. این نقطه، لحظه انفجار نور بود. قطعه آمدم ای شاه، بین مردم به سرعت پخش شد و برای همیشه یک برگ زرین در زندگی محمدعلی کریمخانی شد.
محمد علی کریمخانی را مردم وقتی شناختند که ۶۰ ساله بود. او هرچند دیر، اما طوری مشهور شد که هر کس تا چشمانش به گنبد طلای رضوی می‌افتد ناخوداگاه آمدم ای شاه پناهم بده را زمزمه می‌کند.
زندگینامه فریدون آسرایی
در روزهای شرجی مرداد سال ۱۳۳۵ فریدون آسرایی در آسارا، محله‌ای در میانه جاده چالوس متولد شد. پدر و برادرش همیشه در مجالس، آواز می‌خواندند. علاقه و استعداد خوانندگی به فریدون هم به ارث رسید. او از ده سالگی در مدرسه شروع به خواندن کرد. فریدون آسرایی دیپلم خود را در ایران گرفت و سپس به فیلیپین و کانادا مهاجرت کرد. او در کانادا زندگی پرفراز و نشیبی داشت. از کار در مکانیکی و پیتزا فروشی شروع کرد؛ به خرید تاکسی و تاسیس رستوران رسید؛ و بعد با گروه موسیقی غزال همکاری کرد. علاقه به موسیقی، او را در این مسیر پیش برد تا او تصمیم به تاسیس گروه موسیقی پرواز گرفت.
بازی روزگار فریدون آسرایی را بعد از بیست سال به ایران آورد. او در حوالی چهل سالگی فعالیت جدی در زمینه موسیقی را ادامه داد. سال ۱۳۸۰ اولین آلبوم او به نام اولین سلام روانه بازار شد؛ ولی در سال‌های طلایی موسیقی پاپ نتوانست به موفقیت زیادی برسد. سال ۱۳۸۳ دومین آلبوم او به نام غریبه وارد بازار موسیقی شد. این جا نقطه عطف زندگی آسرایی بود. آهنگ گل هیاهو آخرین ترک آلبوم غریبه، به سرعت بین مردم محبوب شد و همه‌جا از کافه و دانشگاه تا دورهمی‌های خانوادگی پخش می‌شد. آهنگ گل هیاهو باعث معروف شدن صدای آسرایی در ۴۸ سالگی‌اش شد.
شهرت خوب است؛ اما نام نیک از آن هم مهم‌تر است. نام نیک را هم می‌توان در سن بالا به دست آورد.
